Mojkovac sa svojih jedanaest sela, koja su svoje sadasnje nazive dobila u doba ekonomskog i kulturnog procvata srednjovjekovne srpske drzave, smjesten je u najzivopisnijem dijelu sjeverne Crne Gore, na nadmorskoj visini od 853 m. Mojkovac i njegova kotlina uokvireni su planinom Bjelasicom, ciji najvisi vrh Crna Glava dostize visinu od 2137 m, i planinom Sinjajevinom s njenim najvisim vrhom Babin Zub od 2253 m. Ove dvije planine, na kojima se i u ljetnjim mjesecima na vrhovima i vrtacama zadrzava snijeg, pored bogatih pasnjaka i sjenokosa, obiluju pogodnim terenima za zimske sportove.
Pored Mojkovca protice rijeka Tara. Ova divna planinska rijeka dijeli mojkovacku opstinu skoro na dva jednaka dijela. Na lijevoj obali Tare, u njenom srednjem toku, kao u nizu, poredjana su sela: Gornja Stitarica na nadmorskoj visini od 1013 m i Donja Stitarica na visini od 957 metara. Ova mjesta u dolini izmedju Velikog Prepana i Govedarnika poznata su po svojoj ljepoti. Zatim se redjaju sela: Podbisce, Gornja i Donja Polja, Gojakovici Bistrica i Gornja i Donja Dobrilovina, gdje nadmorska visina iznosi 825m. Tesko je izreci sud koje je od ovih sela, podvucenih ispod organaka planine Sinjajevine, ljepse i pitomije. Jedno je sigurno da ko jednom prodje kroz njih zazeli da ih cesto ponovo obidje i uziva u njihovoj ljepoti. Desnom obalom Tare poredjana su sela: Bjelojevice, Mojkovac, Stevanovac, Proscenje i Bjelovine, koja takodje svojom raskosnom ljepotom plijene poglede prolaznika. Sjeverno od Mojkovca, udaljeno 10 km, smjesteno oko rjecice Lepesnice, nalazi se selo Lepenac na nadmorskoj visini izmedju 875 i 1081 m.
Sjevernoistocno od Mojkovca, udaljeno oko 15km, na nadmorskoj visini oko 1000 metara (najvisa tacka je 1182 m), nalazi se selo Zari.Mojkovac sa svojih jedanaest sela, koja su svoje sadasnje nazive dobila u doba ekonomskog i kulturnog procvata srednjovjekovne srpske drzave, smjesten je u najzivopisnijem dijelu sjeverne Crne Gore, na nadmorskoj visini od 853 m. Mojkovac i njegova kotlina uokvireni su planinom Bjelasicom, ciji najvisi vrh Crna Glava dostize visinu od 2137 m, i planinom Sinjajevinom s njenim najvisim vrhom Babin Zub od 2253 m. Ove dvije planine, na kojima se i u ljetnjim mjesecima na vrhovima i vrtacama zadrzava snijeg, pored bogatih pasnjaka i sjenokosa, obiluju pogodnim terenima za zimske sportove. Pored Mojkovca protice rijeka Tara. Ova divna planinska rijeka dijeli mojkovacku opstinu skoro na dva jednaka dijela. Na lijevoj obali Tare, u njenom srednjem toku, kao u nizu, poredjana su sela: Gornja Stitarica na nadmorskoj visini od 1013 m i Donja Stitarica na visini od 957 metara.
Ova mjesta u dolini izmedju Velikog Prepana i Govedarnika poznata su po svojoj ljepoti. Zatim se redjaju sela: Podbisce, Gornja i Donja Polja, Gojakovici Bistrica i Gornja i Donja Dobrilovina, gdje nadmorska visina iznosi 825m. Tesko je izreci sud koje je od ovih sela, podvucenih ispod organaka planine Sinjajevine, ljepse i pitomije. Jedno je sigurno da ko jednom prodje kroz njih zazeli da ih cesto ponovo obidje i uziva u njihovoj ljepoti. Desnom obalom Tare poredjana su sela: Bjelojevice, Mojkovac, Stevanovac, Proscenje i Bjelovine, koja takodje svojom raskosnom ljepotom plijene poglede prolaznika. Sjeverno od Mojkovca, udaljeno 10 km, smjesteno oko rjecice Lepesnice, nalazi se selo Lepenac na nadmorskoj visini izmedju 875 i 1081 m. Sjevernoistocno od Mojkovca, udaljeno oko 15km, na nadmorskoj visini oko 1000 metara (najvisa tacka je 1182 m), nalazi se selo Zari.
Sva ova sela postojala su jos u doba Nemanjica, kada su i dobila svoje nazive koje su do danas sacuvala. Imena nekih sela i mjesta vezna su za sredjovjekovni rudnik srebra Brskovo. U jednoj povelji Kralja Urosa I (XIII v.), kojom je Bogorodicnom manastiru poklonio na koriscenje odredjene zemlje, pominju se naselja: Brskovo, Proscenje, Stricina, Gostilovila, Bistrica, Dobrilovina, Bjelojevina i druga. U XII i XIII vijeku Mojkovac je sa svojim podrucjem bio u sastavu Raske. Poslije dolaska Turaka, koji su ga zauzeli 1399. godine, i za vrijeme njihove vladavine pripadao je Hercegovini, a neko vrijeme bjelopoljskoj i prijepoljskoj oblasti. Po Turskoj podjeli, rijeka Tara bila je granica izmedju Gornjeg i Donjeg Kolasina. Po svom geografskom polozaju i saobracajnicama koje kroz njega prolaze, Mojkovac zauzima sredisno mjesto medju gradovima sjeverne Crne Gore. Mada Mojkovac sa svojom blizom i sirom okolinom pripada brdsko-planinskom zemljistu, klimatski uslovi njegovoj kotlini vrlo su povoljni za razvoj turizma, stocarstva i nekih poljoprivrednih kultura.
Kulturno-istorijski spomenici - Na sest kilometara istocno od Mojkovca, na nadmorskoj visini od oko 1.100 metara, nalaze se ostaci srednjovjekovnog grada - trga Brskovo. Osim gradine i mjesta gdje se nalazila crkva, drugih ostataka ovog rudarskog naselja nema. Mjesto gdje se grad nalazio obraslo je sumom, a dosad nijesu vrsena arheoloska istrazivanja. Prema pisanim dokumentima, Brskovo se prvi put pominje 1254. godine. Prema sacuvanoj arhivskoj gradji, svoj najveci ekonomski, politicki i kulturni razvoj ovaj grad-trg, u kojem su Sasi kopali i topili rudu srebra i olova, dostigao je izmedju 1250 - 1350. godine. Za vrijeme ekonomskog procvata, Brskovo je bilo i veliki tgovacki centar. Narocito je bila razvijena trgovina izmedju Brskova, s jedne, i Dubrovnika i Kotora, s druge strane. Vjerovatno da je eksploatacija srebra i Brskovu bila obimna, jer K. Jiricek, prema jednom dokumentu od jula 1280. godine, dolazi do zakljucka da je srebro iz Brskova izvozeno u zapadne zemlje. U okolini Kragujevca 1928. godine pronadjeno je 46 dinara s likom Kralja Urosa I, koji su najvjerovatnije kovani u Brskovu.
.jpg
)